De valstrik van de leugenwolf en de middenweg van de leeuw (2).
Vervolg van deel 1.
De aandacht voor de culturele betekenis van de leeuw
in het middengebied van de aarde wordt met name opgeëist in boekdeel 3 ‘Het
vervlogen burgerschap en ambacht’ (2021 € 21,99, 258 pagina’s) en deel 4 ‘De
gemuilkorfde Europese leeuw’ (2022 € 22,50, 268 pagina’s) van mijn
auteursproject ‘Onderweg met Moeder Aarde’
Ooit leefden er diverse leeuwensoorten in Afrika, Zuid-West Azië en Zuid-Europa. Naast de mythologische adelaar van het Westen met de buitenplaneten als krachtveld, en de net zo bijzondere koe van het Oosten met de binnenplaneten als krachtveld, heeft ook de fabelachtige leeuw met als krachtveld de zon, een lokroep die met name de mensheid van het Midden verleidt. De zinnebeeldige roepstem van de leeuw, het dier dat we kennen als de koning van de natuur, verlokt de mens om in zijn leefomgeving een hemel op aarde te vestigen, het heelal in de dampkring te belichamen. Dit is wederom een eenzijdige aanlokkelijkheid welke met name de Europese mens gezelligheid en voldoening kan geven, terwijl hij nu bijna het koningsschap over zijn omgeving achteloos prijsgeeft.
Uit eigen kracht kunnen we een antwoord geven op de drie
lokroepen (zie ook dit artikel deel 1). De mens van het Midden kan middels zijn
innerlijke zon, zijn eeuwige levensvonk, zijn leefomgeving in verantwoordelijk
beheer nemen door in de levende tijdslijn van het jaar en de dag met interesse het
levenskrachtenspel en de bovenzinnelijke inwerkingen te leren beleven en zelfs te
aanschouwen. Een waarachtig gebalanceerd rentmeesterschap van het Europese
continent doet de mens tevens bevrijden van de adelaarsklauwen van het Westen
en het eenzijdig calculeren of computer-modeleren van het verre Oosten. De mens
van het Anglo-Saksisch-Germaans cultuurtijdperk, het nog lange tijd geldende
Vissentijdperk (1413-3573), zal hiermee het soevereine bestaansrecht van het
Midden terugnemen. Laat het Waterman-stadium dat hierop volgt nog maar even
wachten en neem de huidige mensheidstaak ter hand: leef met een zelfbewuste
wilskracht.
Sommige lezers weten dat ik ecologisch boer ben op
Thiru Valagum Farm in Zuid-India. De boerderij bevindt zich buiten de dorpen.
In een van de dorpen hebben we ons ontmoetingscentrum voor landarbeiders. Aankomend
ziet men Widar House staan en daarachter bevindt zich Mithra House. We mogen
stellen dat Widar hier in ons bewustzijn is sinds 2008 en we hier ook wat mee
willen: namelijk licht laten schijnen op de waarheid.
De Germaanse mythologie spreekt over het overwinnen
van de Fenrir wolf door Vidar, een kind van Odin. Hij stond bekend als een zwijgzaam
bovenzinnelijk wezen, wachtend op toekomstige taakopdrachten. De
voor-christelijke incarnerende mensheid, onderweg zijnde van groepsbewustzijn
naar individuele vrijheid, werd door Fenrir bedrogen en het zicht op de
geesteswereld werd verstoord door de leugen en het bedrog.
De atmosfeer omheen de wereld is toenemend doordrongen
van leugenachtigheden, wat we een psychische vervuiling kunnen noemen. Ik durf
te stellen dat dit erger is dan de voorgeschotelde klimaatcrisis, dat op zich
al op halve waarheden berust. De van oorsprong Germaanse mythologische
leugenwolf Fenrir is weer druk in de weer.
Het lijkt wel of dit tegenstanderswezen van de
mensheid in India nog volop bezig is de mens in de war te brengen met de hier
nog altijd aanwezige, maar bijna verdwenen, oude helderziendheid. Ooit was de
blik op de bovenwereld helder en de mythologische Fenrir stak hier een stokje
voor, waardoor het schouwen troebel en onwaarachtig werd. In India practiseren
nog vele waarheidssprekers, maar veroorzaken met een gedegenereerd schouwen
vaak sociale verwarring. Daarbij lijken de Luciferische invloeden de in mist
verhulde bovenwereld tot een fantastisch schouwspel te maken, zoals uitgedrukt
in de duizenden speelse tempels die de laatste jaren uit de Indiase bodem verrezen.
Ze geven een bijna dwangmatige indruk je te laten verleiden tot de religieuse
festiviteiten waar men veelvuldig uit zijn bol gaat, zich welwillend verheffend
boven de aardse chaos.
Het nog altijd dromerige bijgeloof onder nogal wat
Indiërs beschouw ik als nevelige restanten van natuurlijke helderziendheid uit
het verleden. Daarnaast ontwaar ik over het algemeen een nog weinig ontwikkeld
moreel individualisme. De kloof tussen het verouderd wazig beeld van de
bovenwereld en de aardemens is het resultaat van het werk van de leugenwolf,
terwijl de lokroep van de zinnebeeldige koe, met het krampachtige afdingen en
het onophoudelijke handjeklap, de Oosterling verder aan de aarde en zijn ego kluistert.
De na-christelijke de materie transformerende goedaardige
mensheid die de fysieke wereld wenst te helen, wordt ook bedrogen en het in
vrijheid zoeken van het zicht op de geesteswereld wordt verstoord door de
leugen en de valsheid van Fenrir. Het is zaak dat we nu met de voeten op de
grond onze blik op de toekomst richten en hier volledige verantwoordelijkheid
voor nemen middels de goede daad. Vanuit het geïsoleerde fysieke aardebestaan
kunnen we de vrij gekozen weg opwaarts begaan. En nu blijkt dat de leugenwolf
ons zicht op de bovenwereld doorlopend belemmert door ons, middels de hulp van
Ahriman en zijn trawanten, aan de aarde gebonden te houden. Fenrir gunt de mens
zijn opwaartse ontwikkeling niet. Op deze omhoog gaande weg ervaart de mens van
het Westen, Midden en Oosten andere uitdagingen. Europa speelt voor de
culturele bevrijding echter een bijzonder belangrijke en centrale rol en daarom
overkwam dit continent sinds ruim een eeuw een voorgelogen oorlogszuchtig maatschappelijk
beleid. Sinds de opkomst van de media eind negentiende eeuw waren deze al
manipulatief en leugenachtig. De link naar de waarheid mocht niet worden
gevonden.
Men schrijft Vidar (de voor-christelijke spelling) of
Widar (de na-christelijke spelling). Deel 1 ‘Over vrijheid onder het kerkdak’ (2019
€ 20,50, 197 pagina’s) beschrijft een Vlaamse mythologische heuveltop gewijd
aan Vidar en hoe men deze plek vandaag de dag aantreft.
India is het land van de Boeddha. Vidar was ooit zijn
beschermengel, tot hij zich bevrijdde van het eeuwig draaiende wiel van de
hergeboorte. Hierdoor kon deze engel doorevolueren tot aartsengel ofwel geest
van de schemering. Vidar schonk Jezus Christus de meest nodige levenskracht
toen Hij de doodsstrijd onderging aan het kruis te Golgotha, de wederopstanding
mede mogelijk makend. Als Widar werd hij volledig tot aartsengel toen de
tijdgeest Michaël in 1879 zijn universele taak op zich nam. Beiden namen toen
een hogere ontwikkelingsstap binnen het hemelse domein van de zogenaamde geesten
van de ziel, welke zich in de nabijheid van de mensheid ophouden.
Het donkere tijdperk van Kali Yuga ligt sinds 1899
achter ons en we stappen nu als mensheid een tijd van licht binnen. De Dwapara
Yuga is aangevangen en gaat door tot op het eind van het Aquariustijdperk. Ontwikkeling
gaat voor de mens niet vanzelf. De huidige tijdgeest Michaël zet onze moed aan.
De taakopdracht van het Vissen-cultuurtijdperk brengt zelfbewustijns-ontwikkeling
teweeg. De zwijgzame Widar wacht om de teisterende Fenrir wolf te verslaan, maar
doet dit pas tot we hem in vrijheid tegemoettreden en vergezellen met onze
innerlijke zon doorlichte overschotkrachten.
Lucifer wens ons hoofd in de wolken te houden. Ahriman
tracht ons doen en laten aan de aarde te kluisteren. De middenweg verbindt
hemel en aarde weer met elkaar. Fenrir liegt ons van alles voor en vooral de listige
halve waarheden welke de mensheid worden voorgespiegeld, beletten de mens ervan
vanuit zijn innerlijke zon, vanuit zijn voorgeboortelijke drang, zijn aardetaak
als vrij wezen op te nemen. Maar ons innerlijk licht, onze hartekrachten zijn
gelinkt aan de universele zonnewezens, welke we herkennen in Widar, Michaël en
de Grote Zonnegeest der liefde, het Christuswezen. Zon, liefde, hart,
leeuwenmoed: Europeanen verrijs!
We zien de leugenwolf Fenrir ook aan het werk in het
onderwijs waar een gereduceerd mensbeeld en staatsbemoeienis de bovenwereld uit
het zicht houdt. In deel 2 ‘Ommuurd en ingesluisd’ (2020 € 20,50, 200 pagina’s)
passeren een aantal paragrafen die dit beschrijven, zoals in hoofdstuk 5
‘Levensloop van onderwijs’: - Strijd om het spirituele of rationele
gedachtengoed. - De ontmenselijkte wetenschap. - Toen het hart een pomp werd. -
De mens als lege zak. - Opmaat tot de Űbermensch. - De technisch-chemische
geneeskunde en het input-output-onderwijs. - De gelijkgeschakelde systeemmens.
- De electro-magnetisch ingesponnen mens.
Tot slot nog een bevrijdend citaat uit
de paragraaf - Macro-kosmisch denken en ritmisch onderwijzen: ‘Als we de
kinderen meanderend aan de hand meenemen tussen de Luciferische en Ahrimanische extremen, voeren we een
wezenlijke hartepedagogie uit. In werkelijkheid worden we, in de meest extreme
zin van het woord, uitgedaagd teweer te staan tegenover duivelse en satanische
verlokkingen. Dit is de zonneweg, gelinkt aan het esoterisch christendom. Men
moet leren omgaan met deze extremen en zelf een centrale positie innemen vanuit
het hart. Aan de ene kant hebben we te maken met waanzinnige leuke en fantastische
dingen, aan de andere kant vervelende saaie maar realistische bezigheden,
ruimte tot vrijheid maar ook ingebondenheid door regels, levensbeschouwelijke
kennisgebieden maar ook mathematisch correcte feiten. De mens wordt pas mens op
de gulden middenweg.’
Gelieve mijn boeken direct te bestellen via gerritimpens@gmail.com voor een meeropbrengst ten behoeve van Stichting
Thiru Valagum Farm: www.heilzame-aarde.nl
Afbeelding: de Fenrir wolf.
