‘Gerhard Reisch en De Loutering van Midden-Europa’.
De precies op het eind van het Kali Yuga in 1899 geboren Duitser Gerhard Reisch was soldaat in de 1e wereldoorlog. Het leed deed hem beslissen naar diepere
inzichten van het leven op zoek te gaan. De Sileziër werd leraar en kunstenaar. In 1932 toen de donkere wolken wederom over Europa samentrokken, richtte hij een bescheiden spiritueel centrum op aan de rand van het bos in Grünberg. Op het eind van de 2e wereldoorlog kwam hij als burgergevangene terecht in Rusland. De extreem moeilijke levensomstandigheden spoorden hem aan zich blijvend te verbinden met een geestelijke weg. Nederig en vreedzaam vervolgde hij daarna zijn levenspad. Zijn aandacht voor de aardse en spirituele aangelegenheden waren evenredig. Als een schrijvend en tekenend kunstenaar wist hij fantasie om te zetten in beelden die de vormende levenskrachten gestalte gaven, direct uit de huidige sfeer van het engelachtige Christuswezen. Zijn hoger ‘ik’ incorporeerde in zijn levenslot,
waarmee hij materialistisch denken oversteeg, evenals eenzijdig aardegerichte acties, inclusief persoonlijke egoïstische gevoelens. Omtrent de Christus ervoer hij, dat een God was afgedaald in menselijke vorm als eerste geest-mens op deze donkere ster. Nu schrijdt de mens aldus Reisch doorheen de winternacht, zodat in zijn ziel de Godheid mag verrijzen, zijn eeuwige ‘ik’. Gerhard Reisch zijn levenshouding kan als inspiratie dienen de huidige wereldchaos te overkomen, met antwoorden die uit het innerlijke verrijzen en als liefde aarde en mens transformerend op weg helpen.
De apocalyptische afbeelding ‘Loutering in Midden-Europa’ van Gerhard Reisch stamt uit 1963. Wat bedoelde hij: dat de Europeaan moet leren vanuit de waarheid
vreesloos, zelfverzekerd en vanuit het innerlijk de gulden middenweg te vervolgen? Reisch was er van overtuigd het midden te houden tussen donker (links afgebeeld) en licht (rechts afgebeeld), materialistiche technocratie en uit de realiteit gelichte verbeelding, Satan en Lucifer. De twee zuilen staan voor (levens-)kracht en wijsheid die tezamen tot hoger inzicht leiden richting de heilige graal. De zuilen inviteren de mensheid actief kwaadaardige tegenspoed teweer te leren staan.
Middeleeuwse kathedralen hadden ook twee zuilenrijen of twee torens. Ze verrezen als wachters aan de drempel van het leven schenkende licht van het zonnewezen
Christus.
Als de bovenstaande tekst je raakt, dan beveel ik mijn boekenreeks ‘Onderweg met Moeder Aarde’ aan. Boekdelen worden gedrukt om gelezen, beleefd en verwerk te
worden. De opbrengst van mijn boeken steunt mijn werk aan Thiru Valagum Farm in India. www.heilzame-aarde.nl Mijn historische vertellementen bieden vele opstapjes om ook vandaag uit de voeten te kunnen op de gulden middenweg, waarbij het kwaad het aflegt tegenover geduldig verworven hogere inzichten. Gerhard Reisch was hier een kei in.
